«Վերջապես նորից սեփական անկյունը կունենանք․ դա մի քիչ ցավն ամոքում է․․․ մեր տունը մնացել է Երիցվանքում»,- ասում է Քաշաթաղի շրջանի Երիցվանք գյուղից 44-օրյա պատերազմի օրերին ընտանիքի հետ Շուռնուխ տեղափոխված Մելինե Ասլանյանը։ «Մինչ հիմա ոչ բարենպաստ պայմաններում էինք ապրում, որտեղ երկար մնալ չէինք կարող։ Ուրախ եմ, որ այլևս բնակարանի մասին մտածելու կարիք չենք ունենա»,-ավելացնում է նա։
Մելինեի ընտանիքից բացի, սահմանամերձ գյուղում բնակարաններ են ստացել նաև Թամարա Մարտիրոսյանի, Մարինե Միրզոյանի և Նիկոլայ Ղուկասյանի ընտանիքները։
Երեք երեխաների հայր Նիկոլայի ընտանիքը Գորիսից է տեղափոխվել Շուռնուխ։ Նրանք Գորիսում վարձով էին բնակվում․ «Գյուղ եմ տեղափոխվել առանց մի րոպե մտածելու։ Մենք մեր հողում ենք ու վախենալու ոչինչ չունենք․ թող թշնամին վախենա, որ էդքան մոտ ա մեզ»,-ասում է նա ու նշում, որ որոշել է գյուղում անասնապահությամբ զբաղվել։
Շուռնուխի նախկին գյուղապետարանի վարչական շենքի վերակառուցումը, վերանորոգումն իրականացվել է Գորիսի համայնքապետարանի և բարերարների աջակցությամբ։ «Բնակարանաշինությունը կշարունակվի մեր համայնքում․ հաջորդիվ բնակարաններ կկառուցվեն Խնձորեսկ, Շուռնուխ, Որոտան գյուղական և Գորիս քաղաքային բնակավայրերում։ Գորիսում դեռևս 86 ընտանիք կա, որոնք բնակարանի կարիք ունեն, և հնարավոր բոլոր ջանքերով պետք է այդ խնդիրը լուծենք»,- նշում է Գորիսի համայնքապետ Առուշ Առուշանյանը։
Նույն շենքում «Մարդը կարիքի մեջ» կազմակերպության աջակցությամբ բացվել է նաև երիտասարդական կենտրոն, որի կահավորանքն ու սմարթ տեխնիկան տրամադրել է Վորլդ Վիժն Հայաստանի կողմից։ Իսկ ՄԱԶԾ կայուն համայնքներ կազմակերպության և Գորիսի համայնքապետարանի համատեղ ջանքերով բազմաբնակարան շենքի տանիքին տեղադրվել են նաև արևային պանելներ և բնակարանների համար ջրատաքացուցիչներ։
Բնակարանամուտ տոնող ընտանիքներին հեռուստացույց նվիրեց Ստեփանակերտի քաղաքապետ Դավիթ Սարգսյանը, ով ևս մասնակցում էր տոնական արարողությանը։
Միջոցառումը շարունակվեց ժողովրդական երգ ու պարով ու հյուրասիրությամբ։ Հնչեցին բազմաթիվ մաղթանքներ՝ ի նպաստ Հայաստանի բարեկեցիկ ապագայի: Միջոցառմանը մասնակցում էին տասնյակ հյուրեր՝ Հայաստանի տարբեր բնակավայրերից և Արցախից։
