Քարահունջը միայն գյուղի անուն չէ։ «Քարահունջը» խոսք ու զրույցի ներշնչանք է, ուրախությունների սպասված հյուր է։ Ու էդ խորհրդավոր «մասնակցի» ծննդավայրում, Քարահունջում է ապրում Չարենց մականունով Արմեն Մկրտչյանը։
«Երբ առավոտյան արթնանում եմ, էս սարերին մինչև բարլուս չասեմ, չեմ պատկերացնում իմ օրը»,- ասում է սահմանամերձ Քարահունջ գյուղի դպրոցի տնօրեն Արմեն Մկրտչյանը:
Քսան տարի է, ինչ դպրոցում է աշխատում, սկզբում որպես ուսուցիչ, այժմ էլ արդեն տնօրենն է։
Դպրոցից հետո կրթությունը շարունակելու համար գյուղի երիտասարդները տեղափոխվում են քաղաք, հիմնականում Երևան, նաև արտերկիր։ Քաղաքն իր ձգողական ուժն ունի՝ մշակութային, ժամանցի վայրերով, բայց ամենակարևորն, ըստ տնօրենի, աշխատատեղերի հարցն է՝ գյուղի երիտասարդները զբաղվածության խնդիր ունեն։
Ուսուցիչ, այգեգործ, թռչնաբույծ, օղի թորող, սեղանապետ, այս բնորոշումները բոլորն էլ Մկրտչյանի մասին են։
Պետք է երազել, նախաձեռնել, նոր քայլեր անել,- սա է Արմեն Մկրտչյանի բանաձևը։ Այն առաջարկում է հատկապես երիտասարդներին, որոնց հետ կապում է գյուղի ապագան։
-Երիտասարդությունը լեռներից հեղեղ է, որը կարող է օրհնաբեր լինել, և հակառակը, կախված, թե ինչպես են նրանց առաջնորդում։
«Չարենցը, որն ապրում է Քարահունջում» նյութը կարող եք կարդալ այստեղ։
Հրապարակումը պատրաստվել է Եվրոպական միության ֆինանսական աջակցությամբ՝ «Եվրոպական մեդիահարթակ Հայաստանում. հուսալի և պրոֆեսիոնալ լրատվամիջոցների կառուցում» ծրագրի շրջանակներում։
Բովանդակության համար պատասխանատվություն է կրում Գորիսի մամուլի ակումբը, և պարտադիր չէ, որ այն արտահայտի Եվրոպական միության տեսակետները:
