Անահիտ Բաղդասարյան
Ոչխարաբուծությունը անասնապահության ամենաշահութաբեր ճյուղերից է: Հատկապես գառան մսի պահանջարկը մեծ է։ Միայն թե ոչխարաբուծության զարգացմանը զուգահեռ, էլ ավելի է դժվարանում բրդի իրացման խնդիրը։
Այսօրվա դրությամբ, բուրդը Սյունիքի անասնապահների համար դարձել է իսկական «պատուհաս»։ Այն տարածքում, որտեղ պահում են ոչխարները, այնտեղ էլ խուզում ու կույտերով թափում են բուրդը՝ կորցնում արժեքավոր հումք, աղտոտում բնությունը, բայց այլ լուծում ֆերմերներն առայժմ չեն գտնել։
Սյունիքի մարզում հաշվառված է շուրջ 100 հազար գլուխ ոչխար։ Գորիսի տարածաշրջանում, մասնավորապես Խնձորեսկ, Տեղ և Վերիշեն բնակավայրերում, համենայնդեպս, մինչ պատերազմը, շատ էին ոչխարաբուծությամբ զբաղվողները․ երեք բնակավայրերում միասին՝ ոչխարի գլխաքանակը հասում էր մինչև 40 հազարի։ Դժվար է ասել, թե մարզում նոր՝ հետպատերազմական իրողությունն առաջիկայում ինչպես կփոխի իրավիճակը, սակայն, ցանկացած պարագայում, բրդի խնդիրը լուրջ «գլխացավանք» է մարդկանց համար։
Մեկ ոչխարից տարեկան ստանում են առնվազն 3 կգ բուրդ։ Միայն Սյունիքի մարզում տարեկան մոտ 300 տոննա բուրդ է խուզվում։
Բրդի իրացման խնդրի մասին ավելի մանրամասն՝ այստեղ։

Լրագրող