Քրիստինե Հայրապետյան
Արամի կինը՝ Կարինեն, «Ավետարանի հավատքի քրիստոնյաներ» կրոնական կազմակերպության անդամ է: Ամուսինն ասում է, որ ինքը երբևէ կնոջը չի արգելել, որ «գնա պաշտամունքի»: Նա պատմում է, որ կինն արդեն 20 տարի է, ինչ այդ հավատքի հետևորդ է: Ամեն ինչ սկսվել է այն ժամանակից, երբ իրենց որդու մահից հետո կինը ծանր հոգեկան ապրումների պատճառով հաճախ հիվանդանում էր, անընդհատ բժիշկ էին կանչում. մի օր էլ Կարինեն տեսիլք է ունենում, որից հետո սկսում է գնալ «պաշտամունքի»: Արամի խոսքով՝ դրանից հետո կինը սկսել է ապաքինվել: Նրանց երեք երեխաները ևս մոր հետ սկսել են հաճախել «պաշտամունքների», ինչպես Արամն է ասում, իրենց երեխաներն էլ են «հոգևոր»: «Տես ինչքան գրքեր կան մեր տանը,- ասում է նա,-կինս ու երեխաներս էդ բոլոր գրքերը կարդացել են»: Նրա խոսքով՝ ինքն այդ հավատքի անդամ չի, թեև ծանոթ է Կտակարանին, մի քանի անգամ մասնակցել է պաշտամունքներին, բայց ասում է, որ դեռ չի կարողանում ընկալել էդ ամենը, որ հավատա Աստծուն էնպես, ինչպես որ պետք է:Արամի համոզմամբ՝ տարբեր կրոնական ուղղությունների շատանալը պայմանավորված է նրանով, որ մարդկանց մեծ մասը կարիքի մեջ է, անգործության մատնված, հենց այդ պատճառով էլ մարդկանց սկսել է հետաքրքրել «հոգևոր կյանքը». «Առաջներում ինչի՞ չկար, որովհետև բոլորն աշխատում էին, ազատ ժամանակ մարդիկ չէին էլ ունենում, իսկ հիմա անգործությունից մարդիկ չեն իմանում, թե ինչ անեն, ինչով լցնեն իրենց օրը»,-ասում է նա:
Նրա կարծիքով, տարիներ առաջ մարդիկ չէին ընդունում, որ իրենց շրջապատում ինչ-որ մեկը կարող է որևէ կրոնական կազմակերպության անդամ լինել, իսկ հիմա արդեն նորմալ են վերաբերվում:
«Ես էլ եմ հաճախել իրենց պաշտամունքներին,- մեր զրույցին է միանում Արամի քրոջ աղջիկը՝ Անուշը,-ինձ համար շատ ավելի հաճելի է էդ հավատքի մարդկանց հետ շփվել, քան նրանց, ովքեր սիրում են բամբասել, դատարկաբանությամբ զբաղվել»: Նրա պնդմամբ՝ իրեն ոչ մեկը չի ստիպել, որ գնա պաշտամունքի, առաջին անգամ գնացել է ընկերուհու հետ՝ միայն հետաքրքրությունից դրդված, իսկ հետո սկսել է մորից թաքուն այցելել, որովհետև մայրն արգելում էր: Անուշն ասում է, որ հոգեկան մեծ բավականություն էր ստանում պաշտամունքների գնալուց, որովհետև ամեն թեմայի շուրջ զրուցում էին, թե ընտանիքում ինչպես պետք է իրեն պահի կինը, երեխան, ինչպես պետք է շփվել մարդկանց հետ, ինչպես նաև սովորում են և ձգտում մաքրության, ճշմարտության խոսքը կատարել: Նա ափսոսանքով ասաց, որ իր փոքրիկի պատճառով գրեթե ժամանակ չի ունենում և չի կարողանում պաշտամունքի գնալ, բայց ասում է, որ առաջվա պես ցանկանում է այցելել պաշտամունքի:
Այս կրոնական ուղղության հետևորդների մեծ մասը բազմազավակ ընտանիքներ են, որովհետև Աստվածաշունչը հորդորում է շատ երեխաներ ունենալ: Իրենց գյուղի հոգևոր հովիվը 11 երեխա ունի:
«Ինչ գրված է Աստվածաշնչում՝ դրանով են շարժվում, իրենք իրենց խելքով ոչ մի բան չեն անում,ամեն հարցում հույսները դնում են Աստծո վրա»,- զրույցի վերջում ասում է Անուշը:
Հոդվածը պատրաստվել է «Խտրականության դեմ իրազեկում» ծրագրի շրջանակներում Բաց Հասարակության Հիմնադրամներ-Հայաստան գրասենյակի աջակցությամբ: